ریاست‌جمهوری ترامپ یا هریس چه تاثیری بر مذاکرات تهران و واشینگتن دارد؟
رامین مهمانپرست، سخنگوی اسبق دستگاه سیاست خارجی کشور، در بخشی از گفت‌وگو با برنامه صدای دیپلمات در پاسخ به این سوال که ریاست‌جمهوری ترامپ یا هریس چه تاثیری بر مذاکرات تهران و واشینگتن دارد گفت: ما چون کارمان سیاست بوده و به خصوص چون من چند سال سخنگوی وزارت خارجه بودم و باید تحلیل سیاسی داشته باشیم. حال این تحلیل یا درست در می‌آید یا نه، به هر صورت تحلیل‌گران سیاسی باید تحلیل‌های خودشان را ارائه بدهند تا ما بتوانیم استفاده درستی داشته باشیم. تحلیل من این است که خیلی نباید روی موفقیت آقای ترامپ حساب کرد. همین را می‌خواهم بگویم، یک وقت تحلیل می‌کنیم که چه اتفاقی رخ می‌دهند و یک وقت کاری به تحلیل نداریم و می‌گوییم اگر خانم هریس رئیس‌جمهور شود چه می‌شود و اگر آقای ترامپ بیاید چه اتفاقی رخ می‌دهد. تحلیل من این است که شاید برای اولین بار آمریکا ریاست جمهوری را به یک خانم خواهد سپرد و خانم هریس رئیس‌جمهور آمریکا خواهد شد. شانس پیروزی خانم هریس نسبت به آقای ترامپ از نظر من بیشتر است. همان‌طور که در دور دومی که آقای ترامپ بود و با آقای بایدن رقابت داشت خیلی‌ها تحلیل‌های متفاوتی داشتند، من همان موقع پیش‌بینی‌ام این بود که شانس آقای بایدن بیشتر است و خیلی از دوستان ما می‌گفتند که این چه تحلیلی است و بعد هم دیدیم که آقای بایدن رئیس‌جمهور شد. تحلیل من این است که آقای ترامپ رئیس‌جمهور نخواهد شد، ولی فرض بر این‌که آقای ترامپ رئیس‌جمهور شود؛ درست است که نوع سیاست‌های جمهوری‌خواهان و دموکرات‌ها ممکن است در روش‌هایشان تفاوت داشته باشد، اما سیاست کلان‌شان خیلی تفاوت ندارد. یعنی همه آنها در مقابل ایرانی می ایستند که مانع دسترسی آن‌ها به منافع بلندی که برای خودشان ترسیم کردند می‌شود. چه دموکرات باشند و چه جمهوری‌خواه می‌خواهند با این مانع با روش‌های مختلف برخورد کنند. ولی آقای ترامپ خودش را یک بیزینس‌من می‌داند، آقای ترامپ اهل معامله است، اصلاً برایش مهم نیست که چه کسی جلویش است... اگر شرایط خوبی برای معامله ببیند، ترامپ زودتر از دموکرات‌ها توافق می‌کند. همان ترامپی که با کره شمالی صحبت می‌کند. اما ما در چه زمانی می‌توانیم حتی در سخت‌ترین شرایط یک معامله خوب و موفق داشته باشیم؟ زمانی که از موضع ضعف جلوی آمریکای‌ها ننشینیم. در دولت روحانی موضع ضعف داشتیم. موضع قدرت در هر کشوری با یک شاخصه‌هایی تعیین می‌شود؛ یکی از شاخصه‌های اقتدار می‌تواند قدرت بازدارندگی و قدرت دفاعی و تأثیرگذاری در منطقه باشد. ما الان به یک نقطه‌ای رسیدیم نسبت به اوایل که بحث گفت‌وگوهای هسته‌ای ما مطرح می‌شد، حتی در سال‌های قبل از بحث برجام؛ اقتدار منطقه‌ای ما تثبیت نشده بود. اقتدار منطقه‌ای چند شاخصه دارد. در زمان برجام، آقای اوباما رئیس‌جمهور آمریکا بود و آقای جان‌کری وزیر خارجه، ظاهراً هم خیلی خوب و مثبت برخورد می‌کردند، توافق هم شده بود. من آن موقع در یک کشور اروپایی سفیر بودم، خیلی از کشورهای اروپایی هم مایل بودند به ایران بیایند و کار کنند، ولی هیچ کاری انجام نشد. وقتی این‌ها جلو می‌آمدند و می‌خواستند کاری انجام بدهند، منظورم صاحبین پروژه‌های بزرگ است که می‌آمدند و همه کارهایشان را انجام می‌دادند ولی در بخش فایننس یا سرمایه‌گذاری‌اش بانک‌های آمریکایی یا خزانه‌داری‌های آمریکا می‌گفتند که نمی‌توانیم این کار را انجام بدهیم، زیرا ما را فقط به خاطر فعالیت‌ هسته‌ای تحریم نکردند، ما را به بهانه‌های مختلف تحریم می‌کنند. کافی است که یک شبهه بیندازند و بگویند به خاطر حمایت از تروریسم هم ایران در تحریم است و ممکن است به خاطر نقض حقوق بشر هم همین‌طور باشد. یعنی حتی در اوج توافق هسته‌ای ما هیچ پیشرفتی در بحث اقتصادی و راهگشایی در بحث اقتصادی نداشتیم. ما بهره‌برداری سیاسی کردیم. در دیپلماسی اقتصادی ضعیف عمل کرده‌ایم. می‌خواهم بگویم وقتی قرار است معامله‌ای کنیم باید در آن معامله هر دو سود کنیم، در آن زمان ما نتوانستیم در این معامله (برجام) سود کنیم، زیرا برای ما دستاورد اقتصادی نداشت. چرا نداشت؟ چون آمریکایی‌ها مانع می‌شدند و ما نتوانستیم جایگزین قوی پیدا کنیم. ما سود نبردیم اما کشورهای منطقه و رقبای ما بیشترین سود را بردند و تا وقتی ما در فشار و انزوا باشیم صد در صد کشورهایی مانند ترکیه، امارات و حتی قطر سود بیشتری می‌برند. متن و ویدئو کامل گفت‌وگوی رامین مهمانپرست با برنامه صدای دیپلمات را اینجا بخوانید و ببینید.